به گزارش خبرگزاری «حوزه»، این واقعیت کتمان ناپذیر است که در مقطع حساس کنونی، جامعه ما با مخاطرات و آسیب های نسبتاً مهمی روبروست.

فارغ از مباحث اقتصادی که این روزها بسیاری از مردم جامعه ما را به خود گرفتار و مشغول ساخته، یکی از نگرانی های قابل توجه امروز کشور ناظر به آسیب دیدن سبک زندگی به خصوص از منظر اقتصادی است به این معنا و مفهوم که سبک زندگی بسیاری از افراد جامعه چه از بُعد مصرف و چه بُعد تولید، چندان متناسب با فرهنگ ایرانی و اسلامی نیست.

واقعیت آن است که سبک زندگی ما تحت تأثیر مسایلی چون اتکای بیش از حد اقتصاد کشور به درآمدهای نفتی، رشد کم سابقه میزان شهرنشینی و البته تهاجم فرهنگی غرب تا حدود بسیاری از سبک اسلامی و ایرانی فاصله گرفته و بر همین منوال به نظر می رسد که فرهنگ کار و تولید ایرانی تضعیف شده و در مقابل فرهنگ مصرف گرایی و گرایش به تجمل‌گرایی به تدریج در کشور رواج پیدا کرده است.

یکی دیگر از مشکلات مربوط به ساختار ناقص و در عین حال کُند اقتصاد دولتی است ، ضمن آن که اقتصاد در کشور ما از بروکراسی ناشی از دولتی شدن بیش از حد اقتصاد رنج می‌برد؛ به این مشکل باید مشکل پیری جمعیت و کاهش تدریجی نیروی جوان در سال های پیش رو را نیز افزود.

از سوی دیگر به نظر می رسد که در سال های اخیر ، آن گونه که انتظار می رفته ما اقدام مناسبی برای حل این مشکل انجام نداده ایم و بلکه برعکس در دو دهه پس از پایان جنگ تحمیلی ، سیاست اصلی کشور بر کنترل جمعیت بوده که مقام معظم رهبری نیز نسبت به این اشتباه صورت گرفته و تداوم آن چندین بار دلسوزانه و دردمندانه هشدار و تذکر داده اند.

با وجود این مخاطرات و آسیب ها، نباید از یاد ببریم که کشور ما در عین حال دارای فرصت ها و امتیازات خاص و مهمی است که از جمله آن ها باید به ظرفیت بالای نیروی انسانی اشاره کرد.

هم اکنون ایران اسلامی با داشتن 10 میلیون فارغ التحصیل دانشگاه، 4 میلیون دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی ، بیش از 65 هزار عضو هیات علمی و نیز جمعیت جوان 31 درصدی دارای یک فرصت و ظرفیت بسیار مهمی در بخش نیروی انسانی است که ما باید این توان را در پیشبرد اهداف مقرر در اقتصاد مقاومتی به خوبی بکارگیری کنیم و گرنه چه بسا همین ظرفیت خودش در اثر غفلت و تنبلی و بی برنامگی ما به یک آفت و نقطه ضعف جدی تبدیل شود.

چنانچه ما می خواهیم که اقتصاد مقاومتی در ابعاد مختلف به شکل جدی محقق شود، لازمه اش در درجه اول خودباوری مردم و مسئولان و زمینه سازی برای این مهم و در وهله ی بعد، تلاش به منظور ارتقای سطح مهارتی افراد جامعه به ویژه متخصصان و جوانان است.

متاسفانه نظام آموزش و پرورش و همچنین نظام آموزش عالی کشور در رابطه با توانمندسازی و ارتقای مهارت دانش آموزان و دانشجویان، چندان موفق نبوده و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، نمره قبولی دریافت نکرده که در این باره البته در سال های اخیر کارهای خوبی شروع شده اما باید بدانیم تا زمانی که این نقطه ضعف برطرف نشود، ما نمی توانیم به شکل مطلوب به اهداف مهم اقتصادی کشور در عرصه توسعه و پیشرفت دست پیدا کنیم.

سید محمد مهدی موسوی